De in meerdere opzichten rustige avond van gister heeft mijn buikje goed gedaan. Was echt blij toen om 7 uur mijn ogen open gingen en het misselijk gevoel over was.
Was nog te zwak om een hele treinreis naar Ayuhtaya te maken, en besloot na het voorzichtige ontbijt nog eens naar amulet market te gaan om de laatste souvenirs aan te schaffen. Heb me rot gezocht naar wat 'opdrachten' maar heb deze uiteindelijk gevonden. Pfff, dacht dat het makkelijker zal zijn! Onderweg een super gave Buddha gezien maar vond deze te duur en heb uiteindelijk mezelf een wat groter en zwaarder beeld cadeau gegeven. Prachtig, goud en silver. Past geweldig op het dressoir en tegen de paars silvere muur thuis. Ben er echt blij mee! Waarschijnlijk ga ik nu echt over de toegestane vlieg kilos heen maar ja, wie weet kan ik een beetje passen en meten en twee handbagages meenemen. Dan is de zaak opgelost.
Ga het gewoon proberen! Alle zware kleding aan trekken is natuurlijk ook een optie!

Het blijft prettig om de stad een beetje te kennen. Zonder te denken en op te letten bootje in en uit, gericht wandelen! Wat een gemak! Ook weer lekker na een paar weken van onbekende zaken.
Rond 12 uur nog even aan de voorkant van het paleis een foto laten maken, helaas is deze niet geworden wat ik wilde! Niet getreurd!

Langs het marktje voor de boothalte gelopen en de geuren die ik die zelfde ochtend minder goed kon verdragen waren opeens goed te doen. Een teken dat het echt een stuk beter met me ging.
Ik liep langs een kraampje waar ze uitzonderlijke lekkere en prachtige gerechten aan het bereiden waren, zo een heb ik zo op straat nergens gezien. Heb het risico maar niet genomen. Even nog niet. Wil tot vanavond nog even kijken hoe buikje zich ontwikkelt.

Rond lunchtijd bij het hotel aangekomen, daar de zware cadeautjes achtergelaten en richting de eerste massage locatie gegaan. Heb een gezellige voetmassage gekregen. De dame in kwestie kon engels praten en we hebben het over van alles en nog wat gehad. Zij heeft een dochter die in het noorden bij haar moeder woont. Ze krijgt geen salaris maar een percentage van de opbrengst van de massages die ze geeft. Een goede dag is voor haar tien klanten. Nou dat is in NL ook het geval! Zij is ook 37 en singel, we hebben het over relaties gehad. Het is echt zo veel leuker als je met de locale bewoners kunt praten. Het zijn zulke aardige mensen.

De lunch besloot ik maar in het hotel te nemen, al is het maar om daar even te genieten van het mooie terras. Opeens door twee druppels tijdig aangekondigd begon de regen weer met bakken uit de hemel te vallen. Heb gauw, bijna in een reflex, de laptop onder het afgedekte terras in veiligheid kunnen brengen.

De middag heb ik relaxt in mijn kamer doorgebracht, vooral om krachten te verzamelen om toch naar een Thai Box wedstrijd te gaan! Het was echt de moeite waard! Toen ik aankwam was het tweede gevecht in volle gang. Wat een sensatie. Het is wel duur, 1500 baht voor de tweede ring, maar je krijgt wel wat. Naast de emotie die het brengt om twee vechtende kerels of jongens te zien is vooral de reactie, het medeleven, het gokken van het publiek die voor kippenvel zorgt. Het is onbeschrijfelijk. Tijdens zo een avond krijg je rond de tien gevechten te zien, volgens mij elk van 5 ronden. Pas bij ronde twee begint het leuk te worden, het publiek gaat dan gokken en bij ronde 3 en vier gebeurt het. De vechters worden moe, dan komt het er op aan en het publiek gaat bij elke klap herrie maken, voor of tegen, afhankelijk van waar ze op gegokt hebben.

Tussen de bedrijven door heb ik de arena verlaten om in de straattentjes rondom het stadion te eten. Heb veilig voor een soep gekozen. Ben zo blij en opgelucht dat het misselijke gevoel weg is!
Daarna terug het stadion in, er was een heftig gevecht gaande, met bloed en al, maar het ging blijkbaar om iets bijzonders omdat de winnaar daarna een riem om zijn middel kreeg, wat in de andere gevechten niet aan de orde was. Het was indrukwekkend!
Een geweldige avond zeg! Het geeft zo een kick, zo een adrenaline stoot, had niet verwacht dat het zo een belevenis zal zijn. Mocht je ooit de kans hebben, neem het dan, het is de moeite waard.
Na het 7e gevecht, dat blijkbaar het belangrijkste was van de avond, en in mijn ogen een beetje saai was, verliet bijna iedereen het stadion. Gezien de tijd, ben ik ook afgetaaid. Wilde nog wat t-shirts bij Koh San Road kopen.
Buiten stonden hordes motertaxis te wachten. Na een behoorlijke onderhandeling ben ik achterop een motor gestapt. Oh mam, sorry, ik heb geen helm gekregen. De man was echter heel netjes! Het was wel een beetje spannend, maar kan nu wel zeggen dat ik op een motor in Bangkok heb gezeten. De spanning komt vooral omdat mijn moeder het echt niets vindt, sorry ma, ik heb wel voorzichtig genoten!

Na Koh San inkopen, gauw naar het hotel om nog ff te skypen en koffer in te pakken!
Morgen is echt mijn laatste dag in Bangkok! Op naar MBK het bekendste winkelcentrum,. Tegenwoordig is het niet meer de grootste, die ligt er naast. Natuurlijk ga ik daar ook een kijkje nemen! Wil het aquarium niet missen!
Moe en voldaan, maar vooral blij dat buikje mee heeft gewerkt, kijk ik terug op deze ietswat bloedirige dag! Heb nieuwe energie opgedaan, heb een fijne dag gehad.

Dank voor jullie reacties, lief, had ik even nodig!
Heb nu wel weer zin om naar huis te gaan. Het is goed, het is klaar!

Morgen de afsluiting van een prachtige vakantie!

Bis morgen...
Liefs,
Fedra