Vanochtend van het nederlandse journaal tune wakker geworden. Oma had de tv aangezet en ik werd een half uur voor de wekker wakker. Niet getreurd, was toe aan een lekkere jus! Hi hi, laat me wel lekker verwennen door haar, heerlijk zo een goede zorg. Ben dat niet meer gewend.

Oma moest naar de tandarts, ma werken en pa was weet ik niet waar. In ieder geval, ik zal naar Claudio gaan, samen ontbijten. Om 10:30 uur stond ik ongeveer waar ik moest zijn, maar waar hij precies woonde wist ik niet. Belde hem op, en ja hoor, de telefoon werd niet opgenomen. Hmm, ff sms verzonden, misschien staat hij onder de douche. In ieder geval na een peukje in de zon heb ik hem maar weer gebeld, wederom zonder gehoor. Ik kon mij zijn badkamerrituele van toen hij 14 was nog herinneren dus wachtte ik nog even. In tussen begon ik me licht zorgen te maken of ik wel zijn juiste telefoonnummer had. Terwijl ik dit dacht ging de telefoon; Cha cha, donde estas?- Aqui cerca de tu casa!

Het was geweldig om hem na volgens mij, toch al weer 8 jaar te zien. Niets veranderd! Hahaha

We zijn samen naar Rincon Iberico gegaan, zo heet de tent van de koffie en donuts, het was zijn voorstel, leuk! We hebben een paar uur op terras bijgepraat over de afgelopen jaren, over wat hij nu doet en in het algemeen de toekomst. Hij is lekker bezig met zijn shows, productiemaatschappij en hotel. Leuk om te zien hoe lekker bezig hij is. Het is wel een droom vent! Ha ha ha! Nog lief, leuk, lekker en aardig ook. Ach, niet voor niet niets op mijn 14^e een kortstondige jeugd liefde met hem gehad! Naast zijn doen en laten heeft hij ook een mooie en pure levensinstelling, mooi om te ervaren.

In de ochtend had ik een opdracht voor de fotocursus per mail binnen gekregen, een serie maken en de voorkant van een magazine ontwerpen. Ik wist echt niet wat ik zou kunnen doen hier. Tijdens het ontbijt vertelde Caludio dat zijn zus zingt en hij de optredens verzorgt. Idee kwam spontaan opborrelen, ik ga Zaterdag fotos van voor , tijdens en na het optreden maken. Even kijken wat de focus wordt. Claudio vond het een gaaf idee, beiden blij. Leuk dit soort spontane acties.

Na Claudio thuis afgezet te hebben weer eens naar Meloneras gereden en twee uur op het strand gelegen. Het was echt warm, 25 graden en weinig wind. Pfff. Heerlijk, even het luie zweet laten stromen! Het standmiddagje met een weer lekkere lunch bij El Pescador afgesloten. Dit keer knoflookbrood en mosselen. Na het eten kreeg ik een digestieve die na het biertje en de volle zon best heftig aan kwam!

Sinds Thailand geniet ik van alleen dingen doen, alleen eten op terras valt niet meer onder de categorie uitdaging.

Het is zo lekker om gewoon aan het strand te liggen, op een terras wat eten en drinken, gewoon naar de bewegende zee te kijken. In de verte de golven horen. Gedachtes de vrije loop laten gaan. Even de tijd nemen om te ervaren waar ik nu sta, wat het afgelopen jaar allemaal is gebeurd. Stil staan, de som opmaken en genieten. Het voelt goed. Ondanks dat de vermoeidheid er uit komt voel ik me gelukkig en met name bijzonder tevreden. Tevreden met dat wat nu is, van alles eigenlijk.

Met een intens gevoel van verliefdheid ging ik om 15 uur richting huis. Verliefd op het hier en nu, verliefd op dat ik zo kan genieten van wat er allemaal is, verliefd op het leven. Het leven wat eigenlijk verrassing na verrassing is. Het ene moment brengt je naar het andere, het andere, soms verwacht en soms onverwacht. Ben intens tevreden met dat ik weer durf te ervaren en het leven te aanvaarden zo als het komt. Het geeft een bijzonder gevoel van rust en geluk. (beetje sentimenteel....hahahah)

Thuis aangekomen het lijfje van oma heftig gemasseerd, even het vlees wat malser maken. Het fijne is dat ze er baat bij heeft en dat is weer dankbaar!

In de avond richting Las Palmas gereden. Op de agenda stod een bezoek aan Monica. Ze is in tussen verhuisd en ik volgde haar aanwijzingen om bij haar nieuwe woning te komen. Enfin, na een leuke geweldige, drukke toeristische route door Las Palmas samen besloten om bij Embarcadero te parkeren gezien ik de eindbestemming echt niet kon vinden. Embarcadero wist ik wel makkelijk te vinden en kon bij haar in de auto springen. Super optie, we hebben bij Embarcadero, het restaurant van haar broer, super lekkere jamon iberico gegeten! Smullen smullen! Na het geweldig voorgerecht inclusief prachtig uitzicht op de jachthaven van Las Palmas aan de ene kant en kerst verlichting van de avenida Maritima (weg) aan de andere kant zijn we richting haar huis gereden. Daar heb ik eindelijk de kleine Pedro weer gezien. Wat een schat van een kind. Super vrolijk en gezellig. Hij is nu drie, wat vliegt te tijd! Wat kan er in 3 jaar toch een hoop gebeuren!

Pedro heeft me het huis laten zien, heeft voor ober gespeeld en we hebben met Pluto gevlogen. Micky was een beetje vervelend, wilde zijn gordel niet om doen en vloog de hele tijd uit het vliegtuig zo door de kamer heen! Monica sprak Micky streng toe, maar dat mocht ook niet baten. Na het voorleesritueel, waar ik ook bijna van in slaap viel hebben Monica en ik gezellig gekletst.

Het was een relaxte en gemoedelijke avond.

Gewoon, lekker gewoon genoten van de ' kleine' en daarom zo grote mooie momenten van het leven.

Hasta luego!