Het blijft toch een klein belevingswonder. Vier en half uur vliegen en plop, sta je in een andere wereld. Met een dikke winterjas onder mijn arm en een schaal om me nek stap ik uit de machine en adem de warmte van Spanje in. Om 10:45 uur is het al bloed heet, in ieder geval als je van 0 graden komt . De zon in het gezicht en de warme wind door mijn haren, wat doet dit toch goed.
Ja, ik ben er weer!

De reis was aangenaam maar lang. Aan het begin van de nacht, twee uur, Puk opgehaald en vanuit daar richting Dusseldorf Weeze gereden, de kleine luchthaven die het thuishonk is van Ryanair.
Nog geen twee uur rijden van Rotterdam vandaan en er gaat een lowcost bestemmings wereld open. Het is zeker de moeite waard zo nu een dan aanbiedingen na te gaan, de afstand naar Weeze is in ieder geval geen drempel.
Na het inchecken cultureel een braadworst gegeten en ons kostelijk vermaakt met de onverklaarbare gewoontes van de reizende mens.
Bij Ryanair krijg je om een voor mij onbekende reden geen stoelnummer, dit lokt bij veel mensen iets bijzonders uit. Het als eerste in het vliegtuig proberen te komen. Als je niet extra hebt betaald om de lange rij te ontwijken, betekend dit voor een hoop mensen dat ze 45 minuten voor de instaptijd al vast gezamenlijk een lange rij maken. Voor mij is dit onverklaarbaar en voelde me juist vreemd dat ik totaal geen behoefte had om schaapachtig in de rij te staan omdat iedereen dat deed. Dit was maar goed ook. Puk en ik sloten als laatste aan, we liepen naar buiten en kwamen niet meer bij, met Ryanair loop je naar het vliegtuig, de mensen die als eerste in de rij stonden hadden minstens 20 minuten in de kou staan wachten voor dat ze naar het vliegtuig konden lopen. Het was verschrikkelijk koud en wij waren blij dat we zo door konden lopen en maar even in de kou hebben gestaan. We hadden 3 stoelen voor ons en hebben enigszins languit kunnen slapen.

De aankomst op Las Palmas, volgens de geldende tradities doorlopen, cafe leche leche, peukje en auto halen. Na de koffie is Puk met haar nichtje meegegaan en ik begon aan mijn nieuwe avontuur.
Bij de autohuur locatie aangekomen zag ik dat er geen stand was van het bedrijf waar mijn auto gehuurd is, heb vriendelijk gevraagd waar ik moest zijn om te ontdekken dat ik bij een of andere meetingpoint verwacht werd en daar opgehaald zal worden. Daar aangekomen zag ik niemand en dacht dat ze misschien al langs waren geweest en weg zijn gegaan. Op zulke momenten ben ik dan blij dat de gsm bestaat en dat ik de taal kan. Even bellen en klaar, ik zal zo worden opgehaald om naar de pick up locatie te gaan. Hmm, deze service kende ik niet, en zo maak ik weer nieuwe dingen mee omdat ik mijn reisbescheiden door de gewoonte en vertrouwelijkheid van deze bestemming niet lees. Bijna twee uur na het landen rij ik met een blauwe afgetrapte Clio richting huis. Ja Yuppie!

Thuis aangekomen deed oma open. We hebben samen wat gekletst, en ik heb haar eindelijk haar verjaardagsalbum kunnen geven. We hebben samen gekeken, ben blij om te zien dat ze het echt erg mooi vindt.
Later kwam ma thuis. We hebben geluncht en brak als ik was van 3 tot 6 siesta geslapen. Wat was dat heerlijk en nodig zeg!

Nu, wat meer mens als voor de lunch ga ik een rustige avond thuis tegemoet.
Heb nog geen internet via de laptop en zal wel weer een creatieve oplossing vinden om het verhaal alsnog in de lucht te krijgen, maar eerst even bijkomen.

Fijne dag!