Een paar keer per jaar regent het hier op Gran Canaria, geen grond, geen aarde op deze wereld is zo dankbaar als deze. Haar verborgen vruchtbaarheid wordt gestreeld en ze laat zichzelf binnen een paar dagen zien. De donker bruin tot rode tinten van de aarde worden bedekt met een prachtig groen. Zo, ineens veranderd het dorre landschap in een groen tapijt. Het is geweldig om te zien.

Vanochtend na een jus, weer van ma en een door mijzelf gemaakte cubbje richting Puerto Rico gereden om Puk op te halen. Vanuit daar begonnen we aan onze eiland tour, bestemming onbekend, geen bestemming, gewoon wat rondrijden om zo van de natuur van het eiland in bloei te kunnen genieten. Het weer zat mee, meer dan mee. De hemel was strak blauw, de temperatuur, ja een paar graden meer dan nu in Nederland is, een stuk of 25 als het niet meer is.

We begonnen de klim naar het midden van het eiland van Arguineguin naar Presa de Soria. Een lange weg, natuurlijk vol met bochten en weggetjes waar je het liefst ver vooruitkijkt als het mogelijk is om te zien of er een tegenlichter is. Presa de Soria is een waterreservoir waar al het regenwater wordt opgeslagen voor mindere dagen. De weg brengt je tot een waterval, of een plaats dat als het regent een waterval zichtbaar wordt en waar je aan de andere kant het stuwmeer kunt bewonderen, zo tussen de bomen. Gezien de verharde weg daar ophoudt zijn we na het maken van wat fotootjes onze weg terug vervolgd om via een andere kruising uiteindelijk richting Presa Las ninas te gaan. Onderweg zie je letterlijk het uitzicht en de fauna veranderen. De palmbomen maken plaats voor verschillende soorten dennenbomen en andere voor mij onbekende natuurschoonheden, bomen dus.

We zijn een paar keer gestopt om even wat fotos te maken van het uitzicht.

Las ninas is ook een stuwmeer. Men is hier zo slim geweest om er een gezellig recreatie gebied van te maken, geliefd omdat men daar gezellig kan bbq'en of lang kan wandelen. Zelf heb ik genoten van een momentje terug in de tijd, toen ik viertien was ben ik daar met school een weekend gaan kamperen. Ik heb genoten van de herinneringen en de nieuwe fotos.

In middels was het rond een uur en kregen trek. We volgden onze weg naar een bergrestaurant 'Casa Melo' dit restaurant staat er minstens zo lang ik herinneringen heb en bestaat zo waar nog. Het is nu wat uitgebreider maar het eten en de service is nog steeds super. Je kunt kiezen voor het toerist vriendelijk terras of voor de Spaanse bar. Gezien we in de zon wilden zitten hebben we voor het eerste gekozen. Het was geweldig, lekker eten, lekker in de zon, wat wil een mens nog meer! Nou, hmm, ik kan wel zo een paar dingen bedenken....maar voor vandaag was dit prima.

Met een dikke buik en een te vol gevoel volgden we onze weg richting Santa Cruz de Tejeda, met als tussenstop een mini wandeling bij Roque Nublo, een van de bekende rotsen midden op het eiland. Ik was zo blij dat Puk haar bier in de benen had zitten, pfff, anders had ik nog een eind moeten lopen in de warmte! Na wat fotootjes zijn we weer verder gegaan. Het landschap werd groener en groener. Onderweg zijn we gestopt om fotos van El Teide te maken, de tweede grootste berg van Spanje, die majestueus boven de wolken uitstak. El Teide is touwens onderdeel van Tenerife en als goede kanariepiet ga ik dit niet verder ophemelen! Het was gewoon mooi om te zien.

In Tejeda zijn we weer in een bar gestrand waar we een leche leche hebben gedronken. Eigenlijk waren we best moe en voldaan. Gezien we van de lunch tot aan de leche leche 3 uur over hadden gedaan besloten we om via de kortste weg terug te gaan naar het zuiden.

De korstte weg bleek niet kort te zijn, daarbij was die nog bochtiger als dat we gehad hadden, maar goed, we hebben genoten van het avontuur die ons dit keer langs eucalyptusbomen en in bloesem zijnde amandelbomen voerde, er was geen dennenboom meer te bekennen.

Als tussendoortje werden we door de politie aangehouden omdat ik een rotonde verkeerd nam. Blijkbaar gebeurd het daar vaker, in ieder geval ik mocht na een alcohol test gewoon doorrijden. Pfff, gelukkig. Ik had 0.0% alcohol! Nee, niet eens een biertje bij de lunch, netjes! Ja, vind ik zelf ook! De combi van bochten rijden en alcohol leek me niet echt verstandig.

Om 18:30 uur kwamen we moe en voldaan in Puerto Rico aan, daar hebben we een Pepito gegeten. (brood met vlees en nog veel meer) We kijken terug op een relaxte en zonnige dag. Na een paar sms'jes van NL beseften wij dat we echt bofkonten zijn. Het is thuis zo koud....jongens ik wil ff niet ruilen en ben blij dat ik een week minder winter heb! Voor ik vertrek zal ik een zonnendansje doen en vragen of het weer in NL wat beter mag worden, ik beloof het! (Heb er immers zelf ook baat bij!)

Thuis nog even douchen en mooi maken om naar de show van Claudio te gaan. Weer een leuk verhaal over aannames. Ik versta onder de show van Claudio, strippen, maar eenmaal op de locatie aangekomen kwam ik er achter dat het om dezelde show was die ik in de december had gefotografeerd. Ha ha. Ben gebleven en heb van de dansjes en de liedjes genoten.

De avond sluit ik zoals gebruikelijk met het schrijven van de blog af, hier op terras met nu een biertje bij de hand. Mag toch wel na zo een fijne dag?

Ik hoop morgen nog wat zon met jullie te kunnen delen.

Slaap lekker of werkse,