Rituelen

Na een fijne en geweldige Vrijdag begon de reis met het gebruikelijke rijden naar Schiphol maar dan vanuit een ongebruikelijke richting nl Amsterdam. De snelweg was uitgestorven en Schiphol P3 had voldoende ruimte waardoor ik de auto met gemak voor de ingang van de bushalte kwijt kon. De bus naar de vertrekhal kwam gelijktijdig met mij aan en heb met de chauffeur, en echte amsterdammer over niets gekletst en een sigaretje gerookt. Mooi begin van de vakantie.

Om exact 4 uur direct in de lege bagagedrop balie de koffer achtergelaten en linea recta naar de Delifrance gelopen voor een broodje en koffie. Het leven zit zo vol rituelen! Het zit hem in de kleine vertrouwde herhalingen die je in een lekkere staat van gedachteloosheid brengt, vertrouwend op de ervaringen van het verleden, misschien wel zoekend naar alle gepasseerde momenten op dezelfde plaats en deze weer even in het kort bij elkaar te brengen in het nu. Voor mij is de combinatie van oud en nieuw, van rituelen en nieuwe ervaringen wat het leven prettig maakt. Natuurlijk volgde de koffie door een sigaret in de kou om deze gewoonte voor de komende 7 uur tijdelijk on hold te zetten.

Schiphol is zo om 5 uur in de ochtend nog half wakker, in deze Twilight achtige toestand voeg ik mij slaapdronken aan deze bijzondere sfeer van vreselijk tl, gezoem van de rolvloer en het bekende 'mind your step' van het enorme gangpad genaamd Schiphol.

Wachtend op het instap moment schrijf ik deze en nog andere teksten. Schrijf ik over hier, schrijf ik over gisteren.

Heb zin in de 'vakantie' heb het gevoel dat het iets goeds gaat brengen, heb het idee dat het betekenisvol gaat zijn en dat het op de een of andere manier mijn weg zal bevestigen. We zullen zien.

Vanuit Spanje:

Het is nu 20:46 uur, hier op GC (gran canaria). Ik kijk terug op een geweldige dag. De vlucht was ondanks enige turbulentie goed, blijf me eigenlijk verbazen dat het vliegen me nu zo goed af gaat. Wederom heb ik mijn rituelen, deze geven mij een gevoel van zekerheid. Altijd mijn mp3 aan en voor het instappen het vliegtuig aanraken en een prettige en veilige reis toewensen. Achter mij zag ik iemand anders ook het vliegtuig aanraken, anders dan toevallig aanraken....

Eenmaal aangekomen best lang op de koffer gewacht, maar goed, als eerste direct naar het cafe gelopen om het eerste bakje coffie 'leche leche' te drinken. Hmmmm een koffie met melk en gecondenseerde zoete melk. Het was weer heerlijk! Wat een genot!

Daarna 45 min in de rij gestaan om de auto te halen. Het was het wel waard, heb in plaats van een suffe fiat punto een toyata avansis gekregen. Super lekkere en stoere auto! De rit naar mijn ouderlijk huis was super, de zon scheen en heb genoten van de radio muziek.

Eenmaal thuis en kloppend aan de deur werd ik zelf verrast door dat mijn broertje de deur open deed. Erg leuk, hij was er met zijn vriendin en schoonouders al thuis. Terwijl hij liefdevol de koffer uit de auto haalde liep ik naar het terras. Mijn oma der gezicht was prachtig om te zien, ze had me niet verwacht en de expressie was zo geweldig onbeschrijfelijk! Wat en mooi gezicht zo een verbazing. Erg leuk.

Het was een super gezellig samenzijn, allemaal bij elkaar en dit keer, nu heel ontspannen en aangenaam. Heb genoten. We hebben lekker bier en wijn gedronken, voor mij was dit ontbijt! Hahah

Zat nog zo vol met energie! Later zijn we gaan lunchen bij Meloneras, Casa Serafin, lekker, gebruikelijke zaken die al voor je geregeld worden, Casa Serafin staat gelijk aan lekkere ali olie met brood en paella! Heerlijk! We hebben weer verhalen uit het verleden opgehaald, dit keer met tranen in onze ogen van het lachen, ook grappig om te merken dat mijn broertje en ik een andere versies van de zelfde gebeurtenis hebben!

Wijn vloeide in overvloed! Pfff`! Heerlijk rose Torres de Casta!

Na het eten naar huis gegaan en de fotos bekeken, erg leuk! Later met ma boodschappen gaan doen! We hebben alleen maar slechte dingen gekocht, wijn, peuken en rum! Hahahah dat omdat we een excuus nodig hadden om de bloemen voor Oma op te halen. Het was zo gezellig! Beetje aangeschoten met mijn moeder in de super lopen! Hahahah, toch wel cool dat het kan!

Ik kijk terug op een hele leuke dag! Morgen gaan we oma verrassen, we zijn bij elkaar om iets te vroeg haar verjaardag te vieren op een niet verjaardagsdag! Morgen is het feest!

Gran Canaria

5 december is het dan zo ver...even naar Gran Can voor de verjaardag van Oma.

80 jaar is niet zo maar een leven. Wat een tijd...als je even stil staat met alles wat er sinds 1929 is gebeurd.....zo veel hebben wij niet meegemaakt!

Weet niet of ik wel of niet ga bloggen, het is natuurlijk weer spannend en misschien juist een uitdaging omvan hetbekende een blog bij te houden. Gewoon, blanco er in gaan, zonder doel,zonder gedachte, gewoon schrijven, delen.

Waar het heen gaat weet ik niet, of ik het gadoen ook niet, vind het eigenlijk een beetje eng omdathet te dicht bij staat. Niet alleen het eiland, ook defamilie, vrienden, ik indaar waar ik vandaan kom, ik waar mijn basis ligt, ik inmijn rauwe gevoel en misschien wel grootste kwetsbaarheid.

5 december ga ik de laatste Pieten inSpanje helpen met opruimenen een borrel drinken op een fijneSinterklaas tijd!

Hasta luego.

Shop till you drop. (Bye Bye BBK)

Het is nu vier uur.
Mijn laatste uurtjes hier in Thailand breken aan!
Tijd om heel even stil te staan bij de afgelopen drie weken.

Als eerste wil ik iedereen bedanken voor de lieve, grappige en betrokken reacties die ik via de blog, mail en sms heb mogen ontvangen. Het heeft me goed gedaan, heb me door de blog en de reacties gedurende de reis begeleid gevoeld en daardoor niet eenzaam. Het heeft mij gestimuleerd om open te staan voor dat wat ik ben tegengekomen en heb meegemaakt. Het feit dat er een aantal trouwe lezers onder jullie was, heeft me ook gestimuleerd om de verhalen op te schrijven en na te denken over hoe, niet alleen de gebeurtenissen, maar ook mijn gevoel weer te geven en te delen. Hoop natuurlijk dat jullie van, naast de verhalen ook van de aangeboden foto selectie (van de in middels 2500 fotos), hebben genoten. Wat een lange zin weer!

Samen hebben wij drie locaties bezocht, Bangkok, Chiang Mai en Ao Nang. Ben echt tevreden over elke plaats, die elk zo zijn mooie en karakteristieken plaatsen en sfeer hebben. Thailand is een aangenaam land, heb me gauw thuis gevoeld hier. De mensen zijn vriendelijk en zelfs de boefjes zijn grappig als je het spel maar door hebt.
In middels weet ik dat je hier met een lege koffer naar toe moet komen en alles op elke hoek van elke straat en ook nog eens middenin kunt aanschaffen. Dus als je ooit hier heen komt, don't botter, neem alleen je lege koffer en je toilettas mee. De rest is hier te koop, mooi en goedkoop!

Het alleen reizen heeft me goed gedaan, het is makkelijker gegaan dan gedacht. Heb onderweg nieuwe mensen ontmoet. Heb gemerkt dat ik makkelijk contact leg, als ik er voor open sta en er zin in heb. Heb me ook in voor mij minder leuke omstandigheden staande gehouden en me binnen diverse groepen kunnen bewegen.

Heb super lekker gegeten, behalve in dat gore massarestaurant, als ik het nog eens meemaak stap ik op en ga zelf buiten de tour wat regelen! Bah! Het eten is in Thailand, magnifiek! Daar waar ik in andere landen en tijdens andere reizen afval, ben ik hier een paar kilo aangekomen, maar dat voelt goed! In het zuiden was het eten het lekkerst!

Vandaag heb ik mijn tijd nog in het nieuwe Bangkok besteed. Heb een verplicht bezoek aan MBK en Siam Square gedaan. Heb bij MBK (groot winkelcentrum) een paar coole jeans gekocht en bijpassende riemen. Het leuke is dat ze die meteen op maat voor je maken, geen extra kosten, geen gedoe met morgen halen, gewoon direct! Dat is pas service!
Ohhh ik hoop echt dat mijn koffer zonder bijbetalen mee mag! Heb volgens mij echt te veel bij me. In MBK heb ik onverwachts het nederlands stel uit Chiang Mai getroffen. We hebben even ervaringen met elkaar uitgewisseld en gingen vervolgens weer separaat verder shoppen.

Straks ga ik nog een massage nemen (jammer dat het in nl niet altijd kan), douchen bij het zwembad en het verhaaltje, dit keer wederom zonder fotos plaatsen.

Nogmaals, bedankt voor het meereizen.

Uit Bangkok vertrek ik niet alleen met een volle tas en uitgeshopt, maar ook met een hart vol herinneringen en nieuwe ervaring. Met een goed gevoel over mezelf en klaar om het dagelijks leven weer op te pakken.
Heb weer zin in thuis, heb weer zin in Nederland en al het mooie wat daar is. Mijn vrienden, mijn werk, mijn hobbys en dromen. Ik ben na deze reis uitgerust om de toekomst met openheid, liefde en doelgerichtheid in te stappen.

Veel liefs,
Jullie absolut niet lonely reiziger,

Fedra

Thais bloed doet goed! (laatste avond BBK)

De in meerdere opzichten rustige avond van gister heeft mijn buikje goed gedaan. Was echt blij toen om 7 uur mijn ogen open gingen en het misselijk gevoel over was.
Was nog te zwak om een hele treinreis naar Ayuhtaya te maken, en besloot na het voorzichtige ontbijt nog eens naar amulet market te gaan om de laatste souvenirs aan te schaffen. Heb me rot gezocht naar wat 'opdrachten' maar heb deze uiteindelijk gevonden. Pfff, dacht dat het makkelijker zal zijn! Onderweg een super gave Buddha gezien maar vond deze te duur en heb uiteindelijk mezelf een wat groter en zwaarder beeld cadeau gegeven. Prachtig, goud en silver. Past geweldig op het dressoir en tegen de paars silvere muur thuis. Ben er echt blij mee! Waarschijnlijk ga ik nu echt over de toegestane vlieg kilos heen maar ja, wie weet kan ik een beetje passen en meten en twee handbagages meenemen. Dan is de zaak opgelost.
Ga het gewoon proberen! Alle zware kleding aan trekken is natuurlijk ook een optie!

Het blijft prettig om de stad een beetje te kennen. Zonder te denken en op te letten bootje in en uit, gericht wandelen! Wat een gemak! Ook weer lekker na een paar weken van onbekende zaken.
Rond 12 uur nog even aan de voorkant van het paleis een foto laten maken, helaas is deze niet geworden wat ik wilde! Niet getreurd!

Langs het marktje voor de boothalte gelopen en de geuren die ik die zelfde ochtend minder goed kon verdragen waren opeens goed te doen. Een teken dat het echt een stuk beter met me ging.
Ik liep langs een kraampje waar ze uitzonderlijke lekkere en prachtige gerechten aan het bereiden waren, zo een heb ik zo op straat nergens gezien. Heb het risico maar niet genomen. Even nog niet. Wil tot vanavond nog even kijken hoe buikje zich ontwikkelt.

Rond lunchtijd bij het hotel aangekomen, daar de zware cadeautjes achtergelaten en richting de eerste massage locatie gegaan. Heb een gezellige voetmassage gekregen. De dame in kwestie kon engels praten en we hebben het over van alles en nog wat gehad. Zij heeft een dochter die in het noorden bij haar moeder woont. Ze krijgt geen salaris maar een percentage van de opbrengst van de massages die ze geeft. Een goede dag is voor haar tien klanten. Nou dat is in NL ook het geval! Zij is ook 37 en singel, we hebben het over relaties gehad. Het is echt zo veel leuker als je met de locale bewoners kunt praten. Het zijn zulke aardige mensen.

De lunch besloot ik maar in het hotel te nemen, al is het maar om daar even te genieten van het mooie terras. Opeens door twee druppels tijdig aangekondigd begon de regen weer met bakken uit de hemel te vallen. Heb gauw, bijna in een reflex, de laptop onder het afgedekte terras in veiligheid kunnen brengen.

De middag heb ik relaxt in mijn kamer doorgebracht, vooral om krachten te verzamelen om toch naar een Thai Box wedstrijd te gaan! Het was echt de moeite waard! Toen ik aankwam was het tweede gevecht in volle gang. Wat een sensatie. Het is wel duur, 1500 baht voor de tweede ring, maar je krijgt wel wat. Naast de emotie die het brengt om twee vechtende kerels of jongens te zien is vooral de reactie, het medeleven, het gokken van het publiek die voor kippenvel zorgt. Het is onbeschrijfelijk. Tijdens zo een avond krijg je rond de tien gevechten te zien, volgens mij elk van 5 ronden. Pas bij ronde twee begint het leuk te worden, het publiek gaat dan gokken en bij ronde 3 en vier gebeurt het. De vechters worden moe, dan komt het er op aan en het publiek gaat bij elke klap herrie maken, voor of tegen, afhankelijk van waar ze op gegokt hebben.

Tussen de bedrijven door heb ik de arena verlaten om in de straattentjes rondom het stadion te eten. Heb veilig voor een soep gekozen. Ben zo blij en opgelucht dat het misselijke gevoel weg is!
Daarna terug het stadion in, er was een heftig gevecht gaande, met bloed en al, maar het ging blijkbaar om iets bijzonders omdat de winnaar daarna een riem om zijn middel kreeg, wat in de andere gevechten niet aan de orde was. Het was indrukwekkend!
Een geweldige avond zeg! Het geeft zo een kick, zo een adrenaline stoot, had niet verwacht dat het zo een belevenis zal zijn. Mocht je ooit de kans hebben, neem het dan, het is de moeite waard.
Na het 7e gevecht, dat blijkbaar het belangrijkste was van de avond, en in mijn ogen een beetje saai was, verliet bijna iedereen het stadion. Gezien de tijd, ben ik ook afgetaaid. Wilde nog wat t-shirts bij Koh San Road kopen.
Buiten stonden hordes motertaxis te wachten. Na een behoorlijke onderhandeling ben ik achterop een motor gestapt. Oh mam, sorry, ik heb geen helm gekregen. De man was echter heel netjes! Het was wel een beetje spannend, maar kan nu wel zeggen dat ik op een motor in Bangkok heb gezeten. De spanning komt vooral omdat mijn moeder het echt niets vindt, sorry ma, ik heb wel voorzichtig genoten!

Na Koh San inkopen, gauw naar het hotel om nog ff te skypen en koffer in te pakken!
Morgen is echt mijn laatste dag in Bangkok! Op naar MBK het bekendste winkelcentrum,. Tegenwoordig is het niet meer de grootste, die ligt er naast. Natuurlijk ga ik daar ook een kijkje nemen! Wil het aquarium niet missen!
Moe en voldaan, maar vooral blij dat buikje mee heeft gewerkt, kijk ik terug op deze ietswat bloedirige dag! Heb nieuwe energie opgedaan, heb een fijne dag gehad.

Dank voor jullie reacties, lief, had ik even nodig!
Heb nu wel weer zin om naar huis te gaan. Het is goed, het is klaar!

Morgen de afsluiting van een prachtige vakantie!

Bis morgen...
Liefs,
Fedra

Back in Bangkok, misselijk maar goed.

Hi hi,
Terug in Bangkok.
De avonturen van de afgelopen dagen, samen met waarschijnlijk het geweldige eten van het massarestaurant van Phi Phi en een zonnensteek maakten me vanochtend zwak wakker. Opeens had ik een misselijk gevoel, had buikkrampen en had weer last van vliegangst.
Oh, even ontbijten, koffie, alles komt er vanzelf uit en ben dan voor het vliegen helemaal het vrouwtje. Nou, de koffie had wel even geholpen, zal een ieder de details besparen maar helaas luchtte die niet helemaal op.

Het afscheid nemen van Ao Nang was leuk, de receptie dames zijn zo aardig en hartelijk. Ze vroegen zelfs hoe de Phi Phi toer was geweest en waren verdrietig dat ik Maya Beach, Monkey Beach en nog een ander strand niet had gezien. Positief al ze zijn maakten ze een prachtig bruggetje, dan moet je toch eens terugkomen, blijf je dan weer hier logeren? Wat een vriendelijkheid! Zonder dollen, La Playa te Ao Nang is absoluut een aanrader! De omgeving is prachtig, de kamers ruim, de service goed en vriendelijk! Heb me echt goed gevoelt daar.

Alles heeft zo zijn tijd, het was nu mijn tijd om verder te gaan. Daar zat ik dan, in de luchthaven van Chiang Mai, met meer vlieg stress dan afgelopen keren. Blijf het een energie verspilling vinden, energie die ik eigenlijk nodig had om me niet misselijk te voelen, de vlucht was easy going..

In Bangkok aangekomen was ik dit keer kind aan huis en kon ik efficiënt bij de airport express bus komen en zonder op te letten bij het hotel aankomen. Na een paar weken elke stap een stap in het onbekende te hebben gemaakt, was het nu heel prettig om een locatie te herkennen, mijn weg blindelings vinden!
Eenmaal in het Navalai hotel aangekomen voelde ik me van harte welkom geheten. In ieder geval ze herkenden mij en de bell jongen vroeg hoe mijn reis was geweest. Ik was zo blij dat ik dezelfde kamer kreeg als de vorige keer. Het geeft deze afsluiting een prachtige ronding! Het voelt een beetje als thuiskomen. Heel apart. Het is alsof alles wat tussen de twee overnachtingen in Bangkok een geïsoleerde ervaring in de tijd is. En eerlijk gezegd, dit maakt het juist bewuster en heftiger.

Nog steeds misselijk heb ik me er toe gezet om een rondje te gaan lopen in de hoop dat het daarna beter met me zal gaan. De wandeling bracht me langs verschillende marktjes waar locals komen, in uniform geklede kinderen heen en weer lopen en waar soms een verdwaalde toerist zijn ogen uit kijkt. Een en ander grenst aan het toeristen gebeuren van Kho San road.
Heb een paar witte t-shirts gekocht en weer een wit hemdje, leuke zijn in NL niet zo makkelijk cq goedkoop te vinden. Ook heb ik mijn stomme trekking slippers ingeruild voor door alle backpakkers gebruikte slippers (een met een Braziliaanse vlag). In ieder geval, ik hoor er nu weer bij! De slippers had ik echt eerder moeten doen!
Gedurende de wandeling kwamen etensgeuren van allerlei kraampjes mijn tegemoet, wat ik tot nu toe als prettig heb ervaren, maar mijn buik kon het op dat moment echt niet aan. Elke keer dat een geurtje mijn neus bereikte en mijn geursensoren wakker schudden, activeerde deze ook de misselijkheid, ik kreeg regelmatig !@#$%^ neigingen bij het voorbijlopen van een geurbel.
Met pijn een moeite toe gezet om verse annanas en papaja te eten. Het was weer smaakvol maar verlichte de krampen en misselijkheid niet bepaald.
Ik wilde de misselijkheid negeren, er niet aan toe geven, ik wil nog genieten, wil me niet ziek voelen. In het hotel aangekomen besloot ik daarom te gaan genieten van het dakterras en zwembad. Natuurlijk was dit geen gemakkelijke opdracht. Heb even gezwommen, in de zon gezeten en heb het uizicht over de stad bewonderd. Ondanks de afleiding heeft het lichaam overwonnen, ik moest gewoon aan de misselijkheid toegeven.
Ben terug naar mijn kamer gegaan, heb daar the gedronken en op bed gelegen, en ja hoor, op gegeven moment @#$%^! He he! Een stuk misselijkheid kwijt.

Ohhhhh, ik voel me een vaatdoek maar na even rust is het zo tijd voor avondeten. De plotseling opgekomen regen heeft wel meegewerkt aan dat ik niet weg hoefde. Vanaf 19 uur had ik hierdoor twee opties. In het hotel eten (of roomservice of beneden) of wat halen bij 7 eleven. Gezien het eten bij Navalai volgens mij iets is om echt van te genieten was de 7 eleven optie prima, past meer bij de huidige staat van het lichaam. Heb in de supermarkt water, noedel- en reistensoep, koekjes en sigaretten gehaald. Nu ga ik wel naar het lichaam luisteren, op de kamer gebruik gemaakt van de waterkoker en een soepje gegeten.
Het gaat al wat beter maar mijn maag voelt nog als of er een op andere steen in zit. Ik hoop dat een avond in bed liggen, niets doen en lekker uitslapen bijdraagt aan een snelle opknapbeurt. Hoop morgen weer fit te zijn!

Tijdens een verre reis is het risico op maag en darmklachten gewoon een feit, het hoort er nou eenmaal bij. Gelukkig heb ik nu pas last en heb tot vandaag fysiek van alles kunnen genieten.

Door dit hele gebeuren heb ik voor vandaag geen passende fotos!

Wat brengt de dag morgen? We zullen het meemaken.

Tot gauw,
Fedra

Phi Phi tour, kan het niet mooier maken

Lieve allen, ik weet het ik had van gisteren een leuker verhaal kunnen maken! Dacht het een uur na dat het geplaatst was! Jullie hebben gelijk. Goed, het blijft een leuke herinnering en een super dag!
Hoewel de druk vandaag groot is, kan ik de dag niet mooier maken dan die was!
Kort gezegd stelde die niet veel voor, dus kijken hoe ik mij goed door heen slaag om de meest veeleisende lezers onder jullie alsnog een leuk verhaal te bezorgen!

Krabi en Ao Nang worden in de gidsen eigenlijk genoemd als een soort tussenstation, even hier zijn om daarna gauw wat anders te gaan doen. Ik moet zeggen dat ik het anders heb ervaren, maar ja, ben geen doorsnee Lonely Planet volger meer!
Naar mijn mening is Ao Nang een lekkere plek om een paar dagen te verblijven. Je hebt er genoeg mogelijkheden om uitstapjes met luxe te combineren. Ja, het is tot nu toe wel de duurste plek om te eten, te slapen en te drinken. In mijn ogen krijg je waar voor je geld, in ieder geval met eten, drinken en slapen. Wat betreft de uitstapjes zijn het hier wel een stelletje boeven! Maar dat wordt zo wel duidelijk!

De wanna be Bond girl had gister avond een eetafspraak met een duitse moeder een zoon. Gister avond, de avond van 6 september, heeft ze heerlijk kunnen genieten van verse zee producten. Het was wederom een voortreffelijke maaltijd, snapper met curry en vooraf twee mega oesters. De oesters moest ze wel even door het midden snijden om er van kunnen genieten. Te grote oesters bezorgen haar kokhalsneigingen. Zo door het midden gesneden en met citroensap of curry saus waren ze meer dan voortreffelijk. En dat voor maar 1 euro per stuk. Deze komen zeker in de top drie! ( een zijn de oesters van Asian Glories te Rotterdam, twee in Frankrijk, helaas weet ze de naam van de plaats niet meer, en drie deze!) Echt een aanrader! De vis was naast vers, ze kon zelfs een uitkiezen, voortreffelijk wat smaak betreft. De avond heeft ze met voormalig oost duitse spionnen afgesloten door mojotos te drinken in een lokale reggae bar. Agent 008 heeft zich voortreffelijk onder het uitgaanspubliek van Ao Nang geïntegreerd. Niet alleen was deze integratie voortreffelijk maar ook het feit dat ze zonder te lallen en over een rechte lijn kon lopen en zich bij tijds op haar volgende missie kon voorbereiden. De Phi Phi tour!

Doel van de missie: genieten en genieten en genieten en alles zien wat er te zien valt. Als extra opdracht stond dit keer een foto maken van het bekende strand van de film 'The beach' met je weet wel Leonardo di Caprio!

Om 7 uur ging de wekker en om 7:30 uur stond ze al fris en minder fruitig met de receptiedames een praatje te maken. Daarna ontbijt en natuurlijk zich van de door het lichaam afgewerkte resten van gister avond bevrijden. Dit getuigt van goede timing, gezien deze aangelegenheden tijdens een watertour niet echt uitkomen.

Bij het tour verzamelpunt heeft agent 008 zich onopvallend binnen de touristen meute gedragen. Fotos van de omgeving gemaakt en is zelfs als laatste de super speedbood ingegaan. Daar heeft ze zich aan de voorkant van de boot ingenesteld om kennis te maken met een braziliaans frans stel. Een duits meisje wilde haar van haar plaats verwerpen maar dat heeft ze op een aangename wijze geweerd en hebben daarna zelfs een prettig gesprek gevoerd. Agent in spe heeft goed geoefend met nee zeggen! Deze taak kan worden afgetekend!
Tijdens de eerste vaart heeft mevrouw F.A. haar zeeziek zijn overwonnen door een slimme zet. Ze leert met haar zwaktes om te gaan. Ze heeft zich knielend op de bank van de speedboot geplaatst en met haar hoofd in de wind gezeten. De boot ging heel snel en de golven, het gestamp van de boot door de golven hebben haar blauwe plekken aan haar ellebogen bezorgt maar ze gaf geen kick, ze genoot zichtbaar van haar wapperende haren en leerde snel te voorspellen wanneer de boot een klapper zal maken! Bij het eerste eiland aangekomen heeft ze kunnen zorgen voor een foto van een leegstaand strand, twee seconden later had dat niet meer gelukt! Prima!

Op het druk bezochte idyllische strand miste ze iemand die haar rug kon insmeren maar voorlopig zal ze eerst gaan snorkelen. Na wat meters te hebben gezwommen was ze licht teleurgesteld dat het water zo troebel was en geen vis te zien was, ze zette echter door, op zoek naar wat zij dacht een goede spot te zijn om Nemo en Doris te kunnen begroeten volgde ze haar weg door deze voor haar onbekende zee. Overigens niet onverdienstelijk, opeens was ze omringd door de mooiste gele, witte, blauwe, gestreepte vissen en was onderdeel van een van de schollen. Alles heel onopvallend natuurlijk! Zichtbaar was haar genot!

Op tijd nog even van de zon genoten en eenmaal terug op de boot aan het franse stel gevraagd om haar rug in te smeren. De dame die dat deed was van Braziliaanse afkomst en terwijl ze haar rug insmeerde dacht agent in spé, nou die fransman boft maar! Blijkt dat hij een of andere zwemmer is. Agent is ook in staat om belangrijke contacten te leggen!

Op de volgende basis, iets voor Phi Phi eiland heeft agent een behoorlijke tijd in het water doorgebracht en haar snorkelkunsten verbeterd. Op Phi Phi is ze echter niet bewust geweest dat het door de Tsunami getroffen strand een paar meter achter haar lag, dit heeft ze van het braziliaanse meisje gehoord. Maar goed, ze had al een beetje enigsinds verward gevoel toen ze door de straten van Phi Phi haven liep en dacht, hoooo hier zijn gewoon waterstromen door de straten gevloeid. Ze was blij toen de boot weer vertrok.
De boot leide hen tot een nieuwe snorkellocatie. Ze sprong dit keer dapper van de boot in de zee. Wow!
De boot vervolgde zijn weg en het braziliaanse meisje anticipeerde dat de toer eigenlijk de andere kant uit had moeten worden voortgezet, richting het strand van The Beach. Ze had volkomen gelijk. Toen 10 minuten later de boot nu ergens in de middel of no ware stopte was iedereen teleurgesteld, inclusief agent 008. The Beach was door de hoge golven niet toegankelijk. Iedereen keek om zich heen op zoek naar de hoge golven die nergens te zien waren. Maar ja, niemand kon wat doen. Geen bezoek aan The Beach en geen bezoek aan nog een ander strand, de hele groep was overgeleverd aan de boze tourgide die niets anders wilde dan op tijd thuis zijn.
Een uur voor de geplande verwachte aankomsttijd was de tour gereed, klaar en werd agent in wording bij het hotel afgezet. Tijdens de reis terug uitte iedereen zijn ongenoegen en realiseerde zich agent dat er sinds Ao Nang in elke tour wat ontbrak van het oorspronkelijke programma en dat ze telkens te vroeg bij het hotel is afgezet. Hmmmmm, een vreemd toeval!

Voor vanavond stond een etentje met duitse moeder een zoon op de planning, deze hebben afgezegd omdat ze graag italiaans willen eten, agent heeft aangegeven dat ze liever Thais wilden eten, dus deze avond wordt weer als van oudst. Bij tentje So thai eten. Als vanaf de eerst avond zeggen ze standaard bij aankomst, how was your day today als welkom en als afsluiter, see u tomorrow! Hoe weten ze dat?!
Niet getreurd, de koffers moeten nog worden ingepakt, het zeezout van het lichaam worden gespoeld en nog een thaise maaltijd worden genoten. (thaise beef salade en nog iets lekkers)

Morgen vertrekt agent vroeg naar Bangkok, waar nieuwe avonturen in het verschiet liggen!

Ao Nang was een geweldige plek om lekker bij te komen, te genieten van zon, zee, regen, iets doen en niets doen, maar vooral van heerlijk eten! Ao Nang gaat ook de boeken in als een plek waarbij de komende agent zich een en ander heeft gerealiseerd, vooral dat het goed is zoals het is!
Om 12:00 uur hebben we voor 008 een vlucht naar BBK geboekt. Als doel heeft ze daar afscheid nemen van Thailand en van de afgelopen tijd. Zich voorbereiden op de terugkomst naar huis en het uitzoeken of een 18-250 canon lens in Thailand goedkoper is dan bij ons.
Overige activiteiten worden als bonus gezien!

Voor zo ver deze briefing.

Tot morgen tot Bkk!

Phang Nga bay, The man with the golden gun

Deze dag komt in de top drie van deze vakantie! Wat een genot!
Had zo veel zin om de Phang Nga bay te zien, weet niet waarom, maar het was nog leuker en mooier dan ik had verwacht. De sfeer, het uitzicht, het gezelschap, alles was top! En de dag is nog niet eens om!

Ik heb werkelijk van alles genoten. Ja, ook dat ik me op de een of andere manier weer na het gaan van de wekker, tijdig wakker ben geworden en alles in rap tempo heb gehaald. De meisjes van de receptie lachten me uit, ze waren me al komen halen, maar ze kwamen zo terug. Op hun aanraden kon ik nog wat te eten halen. De bediening was meer dan vriendelijk en gaf me een doggie bag waar ik twee toast en een ei in kon doen. Ontbijt to go!
Ze zijn alle zo super grappig en vriendelijk hier!

De gay gids die de groep begeleide was, zoals je bijna kunt verachten, zo gek als een deur en zorgde voor een super sfeer. De groep was klein, een duitse moeder en zoon, een thais stel en naast mij, later nog een ander duits stel die ons bij de boot naar de Bay opwachtte. Het was een vriendelijke en gemoedelijke open groep. We hebben veel lol met elkaar gehad. Niet alleen de samenstelling van de groep maar ook de omgeving is er prachtig.
De weergoden hebben gelukkig weer tegen alle voorspellingen in onze dag goed begeleid. Het ging meestal regenen als we overdekt waren.

Na de bustrip van Ao nang naar de Bay die je langs diverse agrarische gebieden zo naar de Limestone valley leidt kom je bij de Bay aan. Daar met een luxe longtailboat wordt je door de golven natgespoten tot en naar de kano boot gebracht. Blijkbaar had ik deze tour niet betaald, dus vooruit maar weer, omdat ik met de gids in een bootje kon heb ik weer 250 baht betaald voor een rondvaart. Het was elke bath waard, naarst de vaart langs de limestones, ook in de mangrove gevaren en lol gehad omdat de gids met de kano kapitein aan het flirten was. Echt genoten.

Na deze relaxte ervaring op weg naar de James Bond rots formatie of eiland. Als je aankomt denk je, nou, is dat het? Maar het is echt leuk en ontspannen. We hebben met elkaar leuke fotos gemaakt en een beetje gekletst.

Het James Bond gebied, waar the man with the golden gun is verfilmd, achter ons latend weer met de boot naar het lunchgebied. Dit gebied is met name moslim. Je mag er geen alcohol drinken of in je bezit hebben. Je risico is dan een boete van 20000 bath, bijna een twee weken verblijf in dit land. De lunch was naast overheerlijk en uitgebreid ook gezellig.

We sloten de tour af met het bezoeken van de monkey cave. Een grot waar voor de ingang heel veel leuke aapjes zijn. In de grot kun je wandelen en een liggende buddha belijken. Heb daar weer een elektronische Buddha mijn toekomst laten voorspellen. Dit keer was het vooruitzicht super. Heb van de gids geleerd dat als wat op het papiertje staat je niet aanstaat je deze gewoon in de tempel kunt achterlaten. Ha ha, net het christendom, als het je niet bevalt laat je het liggen of doe je twee gebedjes extra! LOL

Door het weer zijn we de watervallen gepasseerd, nou, volgens mij hadden ze geen zin meer want ik heb geen regen meer gezien. Maakt niet uit, ik heb een super dag achter de rug.
Straks ga ik met de moeder een zoon uit eten. Ze weten een super tent waar je lekkere oesters kunt eten. Lekker, verheug me op een gezellschapsavond.

Ik weet niet wat het weer morgen gaat doen, met geluk zie ik Phi Phi nog en anders niet getreurd, het plan B voor vandaag blijft gewoon staan! Moet ook altijd wat achter de hand hebben! Deze gewoonte gaat volgens mij nooit meer over! ;-)

Dit Bond meisje heeft een super dag gehad!

Wens jullie een fijne afsluiting van het weekend en een prettige werkweek. Hmmm mijn laatste vakantie week. Heel soms krijg ik een beetje zin in het echte leven, maar gelukkig nog niet té veel! Misschien gaat dat geleidelijk.

Afhankelijk van het weer, tot morgen of overmorgen!

Hasta la proxima!
Beso desde Thailandia.

Verplicht niets doen door de regen in Ao Nang

Als eerste mijn excuses de blog van gisteren had moeten heten Bond, James Bond, see you on Sunday.

Heute Leute, habe ich gar niechts gemacht! Helemaal nada de nada. Nix! Ok, bijna niets dan.

Zit weer in mijn vaste tentje om te eten. Door de regen heb ik geen zin om naar de baretjes aan het strand te lopen en het eten is in deze tent zo goed geprijsd in vergelijk met de andere en zo geweldig lekker, waarom moeilijk doen als het hier zo lekker is?. Ik ga zo genieten van een soep, het is een beetje fris en dat lijkt me wel lekker voor het lichaam. Eet vanavond Tom Yam Goong en spicy shrimos soup with mushroom and lemon glass (moet het niet grass zijn?) Erg smaakvol weer.

In de ochtend vroeg opgestaan en ondanks dat het regende had ik nog hoop op een opklaring na het ontbijt. Om 8 uur dacht ik toch, dit wordt niets, en ben naar de receptie gelopen. Heb de touroperator laten bellen en gevraagd of ik de tour kon verzetten naar 7 september. Ik hoop dan op beter weer, ondanks alle online weersvoorspellers toch voor de komende 7 dagen storm aangeven. Laten we hopen dat de weergoden daar geen zin in hebben.

Heb de hele ochtend in mijn kamer liggen lezen en wat geschreven. Lekker chillen dus.
Om 13:00 uur in de bar van het hotel weer een eens Club Sandwich genomen. Het was weer smullen. Daarna mijn boek uitgelezen. Het boek, haar naam is Sahra is zo mooi dat ik het andere reizigers ook gun en ga deze in de boekenkast van het hotel plaatsen. Heb in het voorblad van het boek geschreven dat mensen het boek mochten lezen maar dan wel met het verzoek het boek niet te houden en ergens neer te leggen waar iemand anders het ook kan vinden. Mijn bijdrage aan de verspreiding van de boodschap en ter nagedachtenis van wat er in Parijs is gebeurd.

Na het uitlezen van het boek wilde ik weer tv gaan kijken maar er was geen stroom, mijn eerste gedachte was, zie je wel, je gaat gewoon lekker niets doen en ben maar gaan slapen. De ultieme vorm van echt niets doen! Om 17 uur schrok ik wakker, dacht dat het ochtend was en te laat was voor de tour. Wat kun je dan toch schrikken zeg! Bleek dat de stroom niet was uitgevallen maar dat ik de sleutel niet in de energieaansluiting had geplaatst! Hahahah

Na een paar dagen geen massage gehad te hebben begon ik al afkickverschijnselen te vertonen. Hooooo hoe moet het straks weer in Nederland? Dus wat doe je dan, gauw op zoek naar het remedie. Die was 700 meter van het hotel te vinden. Koos moedig voor de Thaise massage. Het duwen en trekken zoals ik verwachte bleef uit. Vooral ging het om het uitdrukken van spieren en het indrukken, heel hard indrukken van drukpunten over meridianen. Het masseren lijkt wel een balanceer over het lichaam. De masseuse klimt op je, zit bijna in je en verdraait zich in alle hoeken om de ledenmaten maar in de goede uitgansposities te krijgen om ze dan mee een voet, hiel, knie of elleboog te bewerken. De dame die mij masseerde had wat verkoop technieken gehad en rade me een voet behandeling aan, ik had te veel eelt. Nou vind ik het persoonlijk wel meevallen maar een voet scrub wil ik best hebben hor!
Als afsluiter had ik gevraagd om mijn rug in te smeren omdat die zo verbrand was, ja hor, dat wilde ze doen. Voor ik het wist had ze een hele klodder tiger balsam over de verbrande rug gesmeerd. Echt super geweldig, ik kon niet anders dan lachen.

Voor morgen staat de uitgestelde James Bond tour op de planning, we zien wel wat het weer doet. Als het niet door gaat is het erg jammer, had die plek wel graag willen zien. Heb natuurlijk al een aantrekkelijk plan B in gedachte, hoe kan het ook anders. Een stiltedag / meditatie dag in lassen. Geen mail, geen tv, geen internet en geen log. Gewoon mediteren. Praten doe ik dan alleen tijdens de lunch en om te kijken of ik me geld terug kan krijgen voor de tour. Misschien nog een olie massage nemen maar verder niets. Een bewustzijnsdag. Als jullie geen blog zien, weet je wat de reden is! Ik beloof daarna gewoon weer door te gaan met bloggen. Het zijn nog maar een paar dagen!

Vanuit het regenachtige Ao Nang wens ik iedereen een fijne dag!
Tot morgen of overmorgen!